قیمت گذاری کربن چیست؟

قیمت گذاری کربن ابزاری است که هزینه های خارجی انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) را به دست می آورد - هزینه های انتشار گازهای گلخانه ای که مردم برای آن پرداخت می کنند ، مانند آسیب به محصولات زراعی ، هزینه های مراقبت های بهداشتی از امواج گرما و خشکسالی و از دست دادن اموال از طغیان و از بین رفتن اموال ناشی از سیل و از دست دادن املاکافزایش سطح دریا - و آنها را از طریق قیمت ، معمولاً به صورت قیمت بر روی دی اکسید کربن به منابع خود وصل می کند (CO₂) منتشر شدهقیمت کربن کمک می کند تا بار آسیب ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای را به کسانی که مسئول آن هستند بازگرداند و می تواند از آن جلوگیری کند. به جای اینکه دیکته کند چه کسی باید انتشار گازهای گلخانه ای را در کجا و چگونه کاهش دهد ، قیمت کربن سیگنال اقتصادی را برای انتشار دهنده فراهم می کند و به آنها اجازه می دهد تصمیم بگیرند که فعالیت های خود را تغییر دهند و انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهند ، یا به انتشار و پرداخت هزینه های انتشار خود ادامه دهند. به این ترتیب ، هدف کلی محیط زیست با انعطاف پذیر ترین و کم هزینه ترین راه به جامعه حاصل می شود. قرار دادن قیمت کافی برای انتشار گازهای گلخانه ای GHG برای درونی کردن هزینه های خارجی تغییرات آب و هوا در وسیع ترین دامنه تصمیم گیری اقتصادی و ایجاد مشوق های اقتصادی برای توسعه پاک ، از اهمیت اساسی برخوردار است. این می تواند به بسیج سرمایه گذاری های مالی مورد نیاز برای تحریک فناوری تمیز و نوآوری در بازار کمک کند ، و به رانندگان جدید و کم کربن رشد اقتصادی دامن می زند.

در مورد نقش اساسی قیمت گذاری کربن در انتقال به یک اقتصاد دکربن شده ، اجماع فزاینده ای در بین دولت ها و مشاغل وجود دارد. برای دولت ها ، قیمت گذاری کربن یکی از ابزارهای بسته سیاست آب و هوا است که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مورد نیاز است. در بیشتر موارد ، این نیز منبع درآمد است که در یک محیط اقتصادی محدودیت های بودجه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مشاغل از قیمت گذاری کربن داخلی برای ارزیابی تأثیر قیمت کربن اجباری بر عملکرد آنها و به عنوان ابزاری برای شناسایی خطرات احتمالی آب و هوا و فرصت های درآمد استفاده می کنند. سرانجام ، سرمایه گذاران بلند مدت از قیمت گذاری کربن برای تجزیه و تحلیل تأثیر بالقوه سیاست های تغییر آب و هوا بر روی اوراق بهادار سرمایه گذاری خود استفاده می کنند ، و به آنها امکان می دهد استراتژی های سرمایه گذاری را مجدداً ارزیابی کنند و سرمایه را به سمت فعالیت های کم کربن یا آب و هوا تنظیم کنند.

قیمت گذاری کربن می تواند اشکال و اشکال مختلفی داشته باشد. به طور کلی، هر دو سری وضعیت و روند قیمت‌گذاری کربن و داشبورد قیمت‌گذاری کربن بر ابزارهای قیمت‌گذاری مستقیم کربن تمرکز دارند - یعنی ابزارهایی که انگیزه قیمتی را مستقیماً با انتشار گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط یک محصول یا فعالیت معین (عمدتاً کربن) اعمال می‌کنند. مالیات ها، ETS ها و مکانیسم های اعتباردهی کربن). با این حال، برخی از حوزه‌های قضایی، از جمله آرژانتین، مکزیک و اروگوئه، مالیات کربن با نرخ‌های مالیاتی متفاوت (به ازای هر تن CO2) را برای سوخت‌ها وضع کرده‌اند. در حالی که این سیاست‌ها «مالیات کربن» نامیده می‌شوند و از نظر تاریخی در گزارش‌های دولت و روند گنجانده شده‌اند، به دلیل قیمت‌های غیریکنواخت کربن در بین سوخت‌ها، به تعریف قیمت‌گذاری غیرمستقیم کربن نزدیک‌تر هستند.

«شمارش معکوس آب و هوا: قیمت‌گذاری کربن» نوشته کایا رز و اریک مان، ایالات متحده آمریکا

این فیلم کوتاه برای «جایزه قیمت آلودگی کربنی» مسابقه جهانی ویدیوی Film4Climate انتخاب شد.

قیمت گذاری کربن می تواند اشکال و اشکال مختلفی داشته باشد. در سری وضعیت و روند قیمت‌گذاری کربن و در این وب‌سایت، قیمت‌گذاری کربن به طرح‌هایی اطلاق می‌شود که قیمت صریحی را برای انتشار گازهای گلخانه‌ای تعیین می‌کنند، یعنی قیمتی که به عنوان یک ارزش به ازای هر تن معادل دی‌اکسید کربن (tCO) بیان می‌شود.₂ه)با در نظر گرفتن رویکردهای مختلف قیمت‌گذاری کربن، یک سیستم معاملاتی انتشار گازهای گلخانه‌ای (ETS)، از یک سو، اطمینانی در مورد اثرات زیست‌محیطی ارائه می‌کند، اما قیمت انعطاف‌پذیر باقی می‌ماند. مالیات بر کربن، از یک سو، قیمت کربن را در سیستم اقتصادی در برابر یک پیامد محیطی نامشخص تضمین می کند. دیگر انواع اصلی مکانیسم‌های جبران قیمت‌گذاری کربن، تامین مالی آب و هوایی مبتنی بر نتایج (RBCF) و قیمت‌های داخلی کربن تعیین‌شده توسط سازمان‌ها. افزایش کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش هزینه کاهش برای کربن زدایی اقتصادها بسیار مهم است. با توجه به اندازه و فوریت تحمیل شده توسط چالش آب و هوا، طیف گسترده ای از رویکردهای قیمت گذاری کربن، در کنار سایر سیاست ها و مقررات حمایتی مورد نیاز خواهد بود.

ه.

• برای دولت ها ، انتخاب نوع قیمت گذاری کربن مبتنی بر شرایط ملی و واقعیت های سیاسی است. در زمینه ابتکارات اجباری قیمت گذاری کربن ، ETS و مالیات کربن رایج ترین انواع است. مناسب ترین نوع ابتکار بستگی به شرایط خاص و زمینه صلاحیت خاص دارد و اهداف سیاست ابزار باید با اولویت های گسترده تر اقتصادی ملی و ظرفیت های نهادی هماهنگ باشد. ETS و مالیات کربن به طور فزاینده ای به روش های تکمیلی مورد استفاده قرار می گیرند ، با ویژگی های هر دو نوع که اغلب برای ایجاد رویکردهای ترکیبی برای قیمت گذاری کربن ترکیب می شوند. برخی از ابتکارات همچنین امکان استفاده از اعتبار از مکانیسم های افست به عنوان انعطاف پذیری برای انطباق را فراهم می کنند.
• بسیاری از شرکت ها از قیمت کربن که در ابتکارات اجباری با آنها روبرو هستند به عنوان پایه ای برای قیمت کربن داخلی خود استفاده می کنند. برخی از شرکت ها طیف وسیعی از قیمت های کربن را در داخل اتخاذ می کنند تا قیمت های مختلف را در حوزه های قضایی در نظر بگیرند و/یا در افزایش آینده در قیمت های اجباری کربن تأثیر بگذارند.

انتشار گازهای گلخانه ای GHG همچنین می تواند به طور غیرمستقیم از طریق سایر ابزارهای سیاسی مانند حذف یارانه های سوخت فسیلی و مالیات بر انرژی قیمت گذاری شود. ابتکارات قیمت گذاری کربن غیرمستقیم در حال حاضر در ایالت و روند سری قیمت گذاری کربن و در این وب سایت پوشانده نشده است.₂قیمت گذاری بین المللی کربن با معرفی مکانیسم های انعطاف پذیری تحت پروتکل کیوتو شروع به کار کرد. در دسامبر سال 1997 در سومین کنفرانس احزاب (COP) به UNFCCC که در کیوتو ، ژاپن برگزار شد ، در دسامبر 1997 ، پروتکل کیوتو امضا کنندگان کشور صنعتی (به اصطلاح کشورهای "ضمیمه اول") را برای کاهش جمع آوری انتشار گازهای گلخانه ای خود به طور جمعی انجام داد. 5. 2 درصد زیر سطح 1990 به طور متوسط بیش از 2008-2012. کشورهای ضمیمه I می توانند تعهدات خود را از طریق اقدامات داخلی یا استفاده از سه مکانیسم انعطاف پذیری تجارت بین المللی انتشار گازهای گلخانه ای ، JI و CDM انجام دهند. اصلاحیه تصویب شده در دوحه ، قطر ، در دسامبر 2012 مبنایی را برای سه مکانیسم کیوتو برای ادامه برای 2013-2020 فراهم کرد. IET ، JI و CDM در ایجاد بازارهای کربن متقاطع از اهمیت چشمگیری برخوردار بودند.

با نگاهی به آینده، قیمت‌گذاری کربن می‌تواند نقشی اساسی در تحقق جاه‌طلبی‌های توافق پاریس و اجرای مشارکت‌های تعیین‌شده ملی (NDCs) داشته باشد. ماده 6 موافقتنامه پاریس مبنایی را برای تسهیل شناخت بین المللی رویکردهای قیمت گذاری کربن تعاونی فراهم می کند و مفاهیم جدیدی را شناسایی می کند که ممکن است راه را برای پیگیری این همکاری هموار کند. بند 136 از اولین تصمیم COP 21 (تصویب موافقتنامه پاریس) نقش مهم ارائه مشوق ها برای فعالیت های کاهش انتشار، از جمله ابزارهایی مانند سیاست های داخلی و قیمت گذاری کربن را به رسمیت می شناسد. بسیاری از طرح های ارائه شده به UNFCCC نقش مهم قیمت گذاری کربن را به رسمیت می شناسند، با حدود 100 کشور در حال برنامه ریزی یا در نظر گرفتن مکانیسم های قیمت گذاری کربن در NDC های مورد نظر خود.

بازار داوطلبانه نیازهای آن دسته از نهادهایی را برآورده می کند که به طور داوطلبانه تصمیم می گیرند ردپای کربن خود را با استفاده از افست کاهش دهند. در سال 2021، کل ارزش معاملاتی بازار کربن داوطلبانه حدود 1. 4 میلیارد دلار آمریکا بود. این افزایش قابل توجه ارزش نسبت به سال های گذشته منعکس کننده افزایش قیمت ها و افزایش تقاضا از سوی خریداران شرکتی است که منجر به افزایش حجم معاملات می شود.

منابع مالی آب و هوا مبتنی بر نتایج (RBCF) نوعی از تأمین مالی آب و هوا است که در آن وجوه توسط ارائه دهنده تأمین مالی آب و هوا به گیرنده پس از دستیابی به مجموعه ای از پیش توسط نتایج مرتبط با آب و هوا پرداخت می شود. این نتایج به طور معمول در سطح خروجی یا نتیجه تعریف می شود ، به این معنی که RBCF می تواند از توسعه فن آوری های خاص برای انتشار کم یا پیامدهای اساسی آب و هوا مانند کاهش انتشار پشتیبانی کند. ابتکارات مختلف RBCF بر روی مکانیسم های موجود در بازار کربن ساخته شده و برای ابزارهای جدید آماده می شود. برخی از برنامه های RBCF واحدهای کاهش انتشار انطباق ، از جمله CERS و ERU را خریداری می کنند و به عدم تقاضای فعلی این واحدها کمک می کنند. برخی از این برنامه ها شامل ابتکار کربن بانک جهانی برای توسعه (CI-DEV) و تسهیلات حراج آزمایشی برای کاهش متان و تغییرات آب و هوا (PAF) و گروه اقدام آب و هوایی نیتریک اسید دولت آلمان است. عناصر زیرساخت های موجود در بازار کربن ، مانند الزامات نظارت ، گزارش دهی و تأیید CDM (MRV) ، در این برنامه ها گنجانیده شده است. برنامه های دیگری که به طور خاص برای بازارهای انطباق طراحی نشده اند از RBCF به عنوان یک مکانیسم بودجه مستقیم استفاده می کنند و از زمین به بالا ساخته شده اند. چنین برنامه هایی شامل تسهیلات تأمین مالی آب و هوا مبتنی بر عملکرد (PBC) در آمریکای لاتین است که توسط کمیسیون اروپا ، KFW و CAF و تسهیلات دارایی کربن تحول آمیز بانک جهانی (TCAF) تأمین می شود. این برنامه ها بر اجرای برنامه های کاهش انتشار بخش در مقیاس بزرگ یا سیاست متمرکز است.

کشورهای عضو سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ICAO) اولین طرح جهانی قیمت گذاری کربن را به تصویب رساندند - طرح جبران و کاهش کربن برای حمل و نقل هوایی بین المللی (کورسیا) - در 7 اکتبر 2016. این یک ابتکار جهانی جبران کربن است که هدف آن تثبیت استانتشار خالص از هواپیمایی بین المللی در سطح 2020 ؛هرگونه انتشار اضافی بالاتر از سطح 2020 باید جبران شود. به گفته محققان و تحلیلگران ، کورسیا پتانسیل ایجاد تقاضا برای دارایی های کربن در حدود 2. 5 GTCO را دارد

E بین سالهای 2021 و 2035 ، که قابل مقایسه با حجم تجمعی اعتبار کیوتو است که تاکنون صادر شده است.

ماده 6 توافق نامه پاریس تشخیص می دهد که طرفین می توانند به طور داوطلبانه در اجرای NDC های خود همکاری کنند تا جاه طلبی بالاتری در کاهش و اقدامات سازگاری فراهم کنند:

مواد 6. 2-6. 3 موافقتنامه پاریس رویکردهای همکاری را پوشش می دهد که در آن طرف ها می توانند با استفاده از پیامدهای کاهش بین المللی منتقل شده (ITMO) به NDC های خود برسند. هدف ITMO ها فراهم کردن زمینه ای برای تسهیل شناخت بین المللی کاربردهای فرامرزی طرح های قیمت گذاری کربن زیرملی، ملی، منطقه ای و بین المللی است.

ماده 6. 4 مکانیسمی را برای کشورها ایجاد می کند تا به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و توسعه پایدار کمک کنند. این مکانیسم تحت اختیار و هدایت COP است که به عنوان جلسه طرفین توافقنامه پاریس (CMA) عمل می کند. برای همه کشورها باز است و کاهش انتشار می تواند برای برآورده کردن NDC کشور میزبان یا کشور دیگر استفاده شود. این مکانیسم برای ایجاد انگیزه در فعالیت های کاهش توسط نهادهای دولتی و خصوصی در نظر گرفته شده است.

تعداد فزاینده ای از سازمان ها از قیمت گذاری کربن داخلی برای هدایت فرآیند تصمیم گیری خود استفاده می کنند:

قیمت گذاری داخلی کربن شامل حمایت از تصمیم گیری سرمایه گذاری استراتژیک شرکت ها و کمک به شرکت ها برای تغییر مدل های کسب و کار کم کربن است. از قیمت گذاری داخلی کربن به عنوان ابزاری برای فرآیند تدارکات، ارزیابی پروژه ها و طراحی سیاست در رابطه با اثرات تغییرات آب و هوا استفاده می کنند. همچنین استفاده از قیمت گذاری کربن داخلی را برای ارزیابی سبد پروژه خود آغاز کرده اند.

جزئیات بیشتر در مورد قیمت گذاری کربن داخلی توسط CDP جمع آوری و گزارش می شود.₂دولت ها همچنین از قیمت کربن داخلی برای اهداف تصمیم گیری استفاده می کنند، مانند ارزیابی تأثیر آب و هوای سرمایه گذاری ها بر زیرساخت ها در ارزیابی پروژه ها. دولت ها معمولاً از سه رویکرد مختلف برای تعیین قیمت داخلی کربن استفاده می کنند:

برآورد هزینه اجتماعی کربن: هزینه اجتماعی کربن نشان دهنده ارزش خسارات جهانی ناشی از انتشار یک تن گازهای گلخانه ای است. این رویکرد در معرض سطح بالایی از عدم اطمینان است زیرا بر پیش‌بینی‌های وضعیت اقتصاد، تغییرات جمعیتی و هزینه اقدامات سازگاری متکی است.

• برآورد هزینه کاهش نهایی: قیمت کربن داخلی را می توان از هزینه کاهش حاشیه ای برای رسیدن به هدف کاهش انتشار ملی استخراج کرد. برآورد این هزینه بر اساس انتظارات هزینه فن آوری های کاهش انتشار است.
• ارزشهای فعلی و تخمین زده شده در آینده بازار کمک های انتشار گازهای گلخانه ای: قیمت کربن داخلی نیز می تواند براساس قیمت بازار کمک هزینه های انتشار باشد. در هر سه مورد ، با افزایش سهام GHG ، هزینه ها با گذشت زمان افزایش می یابد. در حالت اول ، هزینه ها افزایش می یابد زیرا انتظار می رود انتشار گازهای گلخانه ای در آینده باعث خسارت بیشتری برای هر تن از GHG ساطع شده شود. در دو مورد اخیر ، هزینه ها بیشتر است زیرا کاهش حاشیه با گذشت زمان گران تر می شود.

موسسات مالی به طور فزاینده ای از قیمت گذاری کربن داخلی به عنوان ابزاری برای ارزیابی سرمایه گذاری های خود با استفاده از هزینه کربن در تجزیه و تحلیل اقتصادی پروژه های جدید استفاده می کنند. دلایل شامل درک بهتر و اندازه گیری ردپای کربن آنها ، و ادغام سیستماتیک خارجی بودن منفی CO

تولید گازهای گلخانه ای در ارزیابی پروژه به عنوان بخشی از تعهدات برای پشتیبانی از راه حل های کم کربن از طریق سبد وام خود.

ابتکارات قیمت گذاری کربن همچنان به خوبی تنظیم شده است ، با شرایط جدید و درج آموخته های آموخته شده سازگار است. ابتکارات موجود در قیمت گذاری کربن بر اساس تجربیات گذشته در حال تحول است و ابتکارات آینده سعی می کنند از این تجربیات در طراحی خود بیاموزند.

سازمان های مختلف مطالعاتی را برای کمک به دولت ها و مشاغل در توسعه ابزارهای کارآمد و مقرون به صرفه منتشر کرده اند تا قیمت های اجتماعی انتشار گازهای گلخانه ای را از جمله: از جمله:

₂