چرا سرمایه گذاران غیرمنطقی هستند، بر اساس رفتار مالی؟

اگرچه تئوری سنتی اقتصادی معتقد است که افراد منطقی هستند، همه ما می دانیم که این ساده سازی بیش از حد حقیقت است. فرآیند سرمایه گذاری دوره ای مملو از دام های روانی است. سرمایه گذاران تنها با آگاهی و اجتناب فعالانه از تعصبات رفتاری ذاتی می توانند به تصمیمات بی طرفانه برسند. ارزش واقعی حوزه نوظهور مالی رفتاری در اینجا نهفته است که رفتار مالی واقعی را روشن می کند.

ملیسا در ECM، استارت‌آپ‌های فناوری و مشاوره مدیریت کار کرده و به شرکت‌های Fortune 500 در بخش‌های مختلف مشاوره داده است.

نکات برجسته کلیدی

• اعتماد بیش از حد سرمایه گذار می تواند منجر به معاملات بیش از حد یا فعال شود که می تواند باعث عملکرد ضعیف شود. در یک مطالعه در سال 1999، کمتر فعال ترین معامله گران بازده سالانه سبد سهام 18. 5٪ در مقابل 11. 4٪ بازدهی که فعال ترین معامله گران تجربه کردند، داشتند.

• ترس از دست دادن. وقتی از آنها خواسته می شود بین دریافت 900 دلار یا 90 درصد شانس برنده شدن 1000 دلار یکی را انتخاب کنند، بیشتر افراد از ریسک اجتناب می کنند و 900 دلار را می گیرند. این در حالی است که نتیجه مورد انتظار در هر دو مورد یکسان است. با این حال، اگر بین از دست دادن 900 دلار و 90 درصد احتمال از دست دادن 1000 دلار انتخاب کنید، اکثر مردم گزینه دوم را ترجیح می دهند (با 90 درصد احتمال از دست دادن 1000 دلار).
• "اثر انحرافی" تمایل سرمایه گذاران به فروش موقعیت های برنده و حفظ موقعیت های بازنده است. این اثر مستقیماً با قانون معروف سرمایه‌گذاری در تضاد است، "زیان خود را کوتاه کنید و اجازه دهید برندگان شما فرار کنند."

• تعصب آشنایی. سرمایه گذاران ترجیح می دهند در سرمایه گذاری های "آشنا" کشور، منطقه، ایالت یا شرکت خود سرمایه گذاری کنند. اگرچه بهترین روش این است که پرتفوی ها حداقل 300 سهم را در خود نگه دارند، اما سرمایه گذاران متوسط فقط سه یا چهار سهم دارند.

• مغالطه قمارباز. هنگامی که از آنها خواسته می شود انتخاب کنید که در هنگام پرتاب سکه احتمال وقوع کدامیک بیشتر است - HHHTTT یا HTHTTH - اکثر مردم به اشتباه معتقدند که سکانس دوم محتمل تر است. ذهن انسان به دنبال الگوها است و به سرعت در وقایع علیت را درک می کند.
• تعصب توجهمطالعه‌ای در سال 2006 نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران فردی بیشتر احتمال دارد سهامی را که توجه آنها را جلب می‌کند بخرند تا فروش. به عنوان مثال، هنگامی که ماریا بارتیرومو در جریان تماس نیمروزی در CNBC از سهامی نام می برد، حجم سهام تقریباً پنج برابر دقیقه پس از ذکر افزایش می یابد.

• اختلافات بین المللی در بیزاری ضرر. پس از کنترل عواملی مانند ثروت ملی و رشد ، یک مطالعه نشان داد که کشورهای آنگلوساکسون تحمل بیشترین ضرر را دارند ، در حالی که سرمایه گذاران در اروپای شرقی بیشترین افتادگی را دارند.
• اختلافات بین المللی در صبر سرمایه گذار. همین مطالعه نشان داد که سرمایه گذاران کشورهای آلمانی/نوردیک (85 ٪) ، کشورهای آنگلو/آمریکایی ، آسیا (66-68 ٪) و فرهنگ های خاورمیانه مایل به انتظار هستند.

مشکل اصلی سرمایه گذار - و حتی بدترین دشمن او - احتمالاً خودش خواهد بود.- بنیامین گراهام

در فرآیند سرمایه گذاری ، سرمایه گذاران غالباً "غلتک احساسات" را که در زیر نشان داده شده است تجربه می کنند. آیا این برای شما به نظر می رسد یا احساس آشنایی می کند؟

اگر چنین است ، شما تنها نیستید. از این گذشته ، فرآیند سرمایه گذاری چرخه ای ، که شامل تهیه اطلاعات ، انتخاب سهام ، نگهداری و فروش سرمایه گذاری ها و پس از آن انتخاب جدید است ، پر از مشکلات روانی است. با این حال ، تنها با آگاهی و جلوگیری از تعصب رفتاری ، سرمایه گذاران می توانند به تصمیمات بی طرفانه برسند. زمینه نوظهور امور مالی رفتاری با هدف روشن کردن رفتار مالی واقعی است.

این قطعه به تشریح اهداف تأمین مالی رفتاری ، تعصبات مختلف شناختی و عاطفی که سرمایه گذاران غالباً طعمه می روند ، عواقب ملموس این تعصبات ممکن است منجر به آن شود و چگونه تأثیرات فرهنگی می تواند بر تصمیم گیری سرمایه گذاری تأثیر بگذارد.

امور مالی سنتی در مقابل رفتاری

نظریه اقتصادی و مالی تأسیس می کند که افراد در تصمیم گیری خود آگاه و سازگار هستند. این امر معتقد است که سرمایه گذاران "منطقی" هستند و این به معنای دو چیز است. اول اینکه ، وقتی افراد اطلاعات جدیدی دریافت می کنند ، اعتقادات خود را به درستی به روز می کنند. دوم ، افراد سپس انتخاب هایی را انجام می دهند که از نظر هنجاری قابل قبول هستند. در حالی که این چارچوب بسیار جذاب است ، واضح است که در واقعیت ، انسان به طور عقلانی عمل نمی کند. در حقیقت ، انسانها غالباً از نظر غیر منطقی - در الگوهای ضد تولید و سیستماتیک عمل می کنند. 80 ٪ از سرمایه گذاران انفرادی و 30 ٪ از سرمایه گذاران نهادی نسبت به منطقی بی تحرک هستند.

این انحرافات از پیش بینی های نظری راه را برای تأمین مالی رفتاری هموار کرده است. امور مالی رفتاری بر جنبه های شناختی و عاطفی سرمایه گذاری ، ترسیم روانشناسی ، جامعه شناسی و حتی زیست شناسی برای بررسی رفتار مالی واقعی متمرکز است.

تعصبات رفتاری و تأثیر آنها بر تصمیمات سرمایه گذاری

همه ما تعصبات عمیقی داریم که در اعماق روان ما وجود دارد. در حالی که آنها می توانند در زندگی روزمره به ما خدمت کنند، اما با سرمایه گذاری می توانند تأثیر معکوس داشته باشند. سرمایه گذاری سوگیری های رفتاری هم سوگیری های شناختی و هم سوگیری های عاطفی را در بر می گیرد. در حالی که سوگیری های شناختی از خطاهای آماری، پردازش اطلاعات یا حافظه ناشی می شود، سوگیری عاطفی از تکانه یا شهود ناشی می شود و به جای واقعیات، بر اساس احساسات انجام می شود.

اعتماد به نفس بیش از حد

به طور کلی، انسان ها تمایل دارند جهان را مثبت ببینند. خارج از امور مالی، در یک مطالعه در سال 1980، 70 تا 80 درصد از رانندگان گزارش دادند که در نیمه امن توزیع قرار دارند. مطالعات متعدد - از پزشکان، وکلا، دانشجویان، مدیران عامل - همچنین نشان داده است که این افراد به طور غیرواقعی خودارزیابی مثبت و بیش از حد برآوردی از مشارکت در نتایج مثبت گذشته دارند. در حالی که اعتماد می تواند یک ویژگی ارزشمند باشد، می تواند منجر به تصمیمات سرمایه گذاری مغرضانه نیز شود.

تعصب بیش از حد اعتماد به نفس

اعتماد به نفس بیش از حد یک سوگیری عاطفی است. سرمایه گذاران بیش از حد اعتماد به نفس بر این باورند که کنترل بیشتری بر سرمایه گذاری های خود نسبت به آنچه که واقعاً انجام می دهند، دارند. از آنجایی که سرمایه گذاری شامل پیش بینی های پیچیده ای از آینده است، سرمایه گذاران بیش از حد اعتماد به نفس ممکن است توانایی های خود را برای شناسایی سرمایه گذاری های موفق بیش از حد ارزیابی کنند. در واقع، متخصصان اغلب بیش از یک فرد معمولی توانایی های خود را دست بالا می گیرند. در مطالعه‌ای در سال 1998، سرمایه‌گذاران مرفه نشان دادند که مهارت‌های انتخاب سهام آنها برای عملکرد پرتفوی حیاتی است. در واقع، آنها تأثیرات گسترده تری بر عملکرد را نادیده گرفته بودند. در شدیدترین حالت، یک سرمایه گذار با اعتماد به نفس بیش از حد می تواند درگیر کلاهبرداری سرمایه گذاری شود. استیون پرسمن، اقتصاددان، اعتماد بیش از حد را به عنوان مقصر اصلی آسیب پذیری سرمایه گذاران به تقلب مالی معرفی می کند.

تعصب خود اسنادی

سوگیری نسبت دادن به خود زمانی رخ می دهد که سرمایه گذاران نتایج موفقیت آمیز را به اقدامات خود و نتایج بد را به عوامل خارجی نسبت می دهند. این تعصب اغلب به عنوان وسیله ای برای محافظت از خود یا تقویت خود نشان داده می شود. سرمایه گذارانی که سوگیری نسبت دادن به خود دارند ممکن است بیش از حد اعتماد به نفس پیدا کنند که می تواند منجر به عملکرد ضعیف شود. برای کاهش این اثرات، سرمایه گذاران باید اشتباهات و موفقیت های شخصی را پیگیری کنند و مکانیسم های پاسخگویی را توسعه دهند.

تجارت فعال

در بسیاری از مطالعات نشان داده شده است که معامله گرانی که بیش از حد معامله می کنند (معامله کنندگان فعال) در واقع عملکرد ضعیفی در بازار دارند. در مطالعه ای که توسط پروفسور براد باربر و ترنس اودین انجام شد، سرمایه گذارانی که از کارگزاران سنتی (ارتباط از طریق تلفن) استفاده می کردند، نتایج بهتری نسبت به معامله گران آنلاینی که فعالانه تر و سوداگرانه تر تجارت می کنند، به دست آوردند. باربر و اودین در یکی دیگر از مطالعات خود 78000 سرمایه‌گذار خانگی آمریکایی را با حساب‌هایی در یک کارگزاری خرده‌فروشی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. پس از تقسیم بندی گروه به پنجک بر اساس نرخ گردش ماهانه در پرتفوی سهام معمولی خود، آنها دریافتند که معامله گران فعال کمترین بازده را کسب کردند (جدول زیر را ببینید). آنها اعتماد بیش از حد سرمایه گذار را انگیزه مهمی برای معاملات فعال دریافتند.

بیزاری از دست دادن

تئوری تثبیت شده بازار کارا مالی معتقد است که بین ریسک و بازده رابطه مستقیم و مبادله وجود دارد. هر چه ریسک مرتبط با یک سرمایه گذاری بیشتر باشد، بازده بیشتری دارد. این تئوری فرض می‌کند که سرمایه‌گذاران به دنبال بالاترین بازده برای سطح ریسکی هستند که می‌خواهند و می‌توانند بپذیرند. به نظر می رسد امور مالی رفتاری و تحقیقات مرتبط خلاف این را نشان می دهد.

ترس از دست دادن

دن کانمن و آموس تاورسکی، پیشگامان امور مالی رفتاری، در مطالعه اصلی خود «نظریه چشم‌انداز: تجزیه و تحلیل تصمیم تحت ریسک» دریافتند که سرمایه‌گذاران به ضرر بیشتر از ریسک و بازده احتمالی حساس هستند. به طور خلاصه، مردم ترجیح می‌دهند از ضرر به جای به دست آوردن سودی معادل آن اجتناب کنند: بهتر است 10 دلار از دست ندهید تا اینکه 10 دلار پیدا کنید. برخی تخمین‌ها نشان می‌دهند که ضررهای افراد بیش از دو برابر بیشتر از سود احتمالی است. اگرچه احتمال وقوع یک رویداد پرهزینه ممکن است ناچیز باشد، مردم ترجیح می‌دهند با ضرر کوچکتر و مطمئن‌تر موافقت کنند تا اینکه هزینه‌های زیادی را به خطر بیندازند.

به عنوان مثال، هنگامی که از آنها خواسته می شود بین دریافت 900 دلار یا 90 درصد شانس برنده شدن 1000 دلار (و 10 درصد شانس برنده شدن هیچ چیز) یکی را انتخاب کنند، بیشتر افراد از ریسک اجتناب می کنند و 900 دلار را می گیرند. این در حالی است که نتیجه مورد انتظار در هر دو مورد یکسان است. با این حال، اگر بین از دست دادن 900 دلار و احتمال 90 درصد از دست دادن 1000 دلار انتخاب کنید، اکثر مردم گزینه دوم (با 90 درصد احتمال از دست دادن 1000 دلار) را ترجیح می دهند و بنابراین به امید اجتناب از ضرر، رفتار ریسک جویانه را انجام می دهند.

اثر دیسکشن

کادر بندی

این مثال را از ریچارد تالر Uchicago در نظر بگیرید: آقای و خانم L در یک سفر ماهیگیری در شمال غربی رفتند و مقداری ماهی قزل آلا گرفتند. آنها ماهی ها را بسته بندی کردند و آن را به خانه در یک شرکت هواپیمایی فرستادند ، اما ماهی در ترانزیت از بین رفت. آنها 300 دلار از شرکت هواپیمایی دریافت کردند. این زوج پول می گیرند ، به شام می روند و 225 دلار خرج می کنند. آنها قبلاً هرگز آن را در یک رستوران صرف نکرده بودند.

به گفته تالر ، این مثال اصل قارچ بودن را در این پول نقض می کند که قرار نیست برچسب های متصل به آن باشد. شام عجیب و غریب اتفاق نمی افتاد اگر حقوق جمعی آنها 300 دلار افزایش یابد. با این حال ، این زوج هنوز هم به این دلیل که 300 دلار در هر دو حساب "افزایش باد" و "غذا" قرار گرفتند ، رفتند. سرمایه گذاران تمایل دارند کمتر به رابطه بین سرمایه گذاری ها و بیشتر روی سطل های فردی توجه کنند ، و به طور گسترده در مورد موقعیت های ثروت کلی خود فکر نمی کنند.

تعصب آشنایی

علیرغم دستاوردهای آشکار از تنوع ، سرمایه گذاران سرمایه گذاری های "آشنا" کشور ، منطقه ، ایالت یا شرکت خود را ترجیح می دهند. در یک مطالعه ، استاد دانشکده بازرگانی کلمبیا ، گور هوبرمن دریافت که در 49 از 50 ایالت ، سرمایه گذاران بیشتر از هر RBOC دیگر سهام شرکت های تلفن محلی خود (RBOC) را در اختیار دارند. سرمایه گذاران همچنین سرمایه گذاری های داخلی را از طریق سرمایه گذاری های بین المللی ترجیح می دهند. در مطالعه ای که توسط اساتید نورمن استرانگ و شینژونگ Xu انجام شده است ، اساتید این "تعصب در خانه" را بررسی کردند. آنها استدلال می کنند که ، به خودی خود ، خوش بینی نسبی سرمایه گذاران در مورد بازار خانه نمی تواند به طور کامل تعصب خانه را به خود اختصاص دهد.

فراتر از یک تعصب آشنایی با جغرافیایی ، سرمایه گذاران همچنین ترجیحات محکمی برای سرمایه گذاری در سهام کارفرمای خود نشان می دهند. این می تواند برای کارمندان خطرناک باشد زیرا اگر کارمندان بخش بزرگی از اوراق بهادار خود را به سهام شرکت خود اختصاص دهند ، در صورت عملکرد ضعیف ، ضرر و زیان را به خطر می اندازند: اول ، در از دست دادن جبران خسارت و امنیت شغلی و دوم در از دست دادن بازنشستگیپس انداز.

دلالت بر تعصب آشنایی این است که سرمایه گذاران دارای اوراق بهادار زیر حداقلی هستند و از دفع تحت الشعاع رنج می برند. اگرچه بهترین روش این است که اوراق بهادار حداقل 300 سهام را در اختیار داشته باشد ، اما متوسط سرمایه گذار فقط سه یا چهار دارد. تمرکز متوسط سرمایه گذار در کارفرمایان ، سرمایه گذاری بزرگ و سهام داخلی در برابر مزایای تنوع کار می کند. برای غلبه بر این تعصب ، سرمایه گذاران باید یک شبکه گسترده تر را بازی کنند.

سوء استفاده از اطلاعات

لنگرگاه

سرمایه گذاران تمایل دارند یک باور را حفظ کنند و سپس آن را به عنوان یک نقطه مرجع ذهنی برای قضاوت های آینده به کار ببرند. مردم اغلب تصمیمات خود را بر اساس اولین منبع اطلاعاتی که در معرض آن قرار دارند (مانند قیمت اولیه خرید سهام) استوار می‌کنند و در تنظیم دیدگاه‌های خود با اطلاعات جدید مشکل دارند. پدیده لنگر انداختن می‌تواند در موقعیت‌های متعددی اعمال شود: جوایز ناشی از دعاوی اغلب تحت تأثیر تقاضای اولیه شاکی است. در املاک و مستغلات، احزاب به طور ناخودآگاه تحت تأثیر قیمت های دلخواه قرار می گیرند. در زمینه سرمایه گذاری، سرمایه گذاران می توانند حول چیزی مانند قیمت خرید سهام یا سطوح شاخص بازار لنگر بیاندازند. در واقع، اعداد گرد (مانند 5000 امتیاز در شاخص FTSE) اغلب علاقه نامتناسبی را به خود جلب می کنند.

تعصب نمایندگی

وقتی سرمایه‌گذاران این تعصب را نشان می‌دهند، بر اساس عملکرد اخیر سرمایه‌گذاری را خوب یا بد می‌نامند. در نتیجه، آنها سهام را پس از افزایش قیمت ها خریداری می کنند و انتظار دارند که این افزایش ها ادامه یابد و زمانی که قیمت سهام کمتر از ارزش ذاتی است، سهام را نادیده می گیرند. مردم تمایل دارند به تجربیات گذشته فکر کنند و خیلی سریع و با اطلاعات نادرست به نتایج می رسند. به عنوان مثال، اگر شرکتی سود سه ماهه قوی را اعلام کند، سرمایه‌گذار با این تعصب ممکن است سریعاً تصور کند که اعلام درآمد بعدی نیز قوی خواهد بود.

مغالطه قمارباز

در ارتباط با سوگیری بازنمایی، مغالطه قمارباز در دیدن الگوهایی است که هیچ کدام وجود ندارند. سرمایه گذاران اغلب می خواهند حس نظم را بر چیزهایی که در واقع تصادفی هستند تحمیل کنند. نام این پدیده از قماربازانی گرفته شده است که معتقدند یک رشته شانس به دنبال یک رشته بدشانسی در یک کازینو خواهد بود.

در یکی دیگر از مطالعات معروف خود، دانیل کانمن، برنده جایزه نوبل، این سوال را مطرح کرد: "کدام یک از دنباله های زیر در هنگام پرتاب سکه بیشتر اتفاق می افتد - HHHTTT یا HTHTTH؟"اکثر مردم به اشتباه معتقدند که دنباله دوم محتمل تر است زیرا مردم HHHTTT را تصادفی نمی دانند. ذهن انسان به دنبال الگوها است و به سرعت در وقایع علیت را درک می کند. در زمینه سرمایه‌گذاری، این سوگیری می‌تواند به ادعاهای مدیران صندوق‌هایی که برای چند سال متوالی موفق بوده‌اند، اعتبار بی‌اساسی بدهد. همچنین می‌تواند باعث شود که سرمایه‌گذاران روندها را در جایی که وجود ندارند درک کنند و نسبت به این برداشت‌های اشتباه اقدام کنند.

تعصب توجه

طبق نظریه مالی سنتی ، خرید و فروش سرمایه گذاری باید دو طرف یک سکه باشد. یعنی در تئوری ، سرمایه گذاران هنگام تصمیم گیری برای خرید یا فروش ، همان سیگنال را مشاهده می کنند. با این حال ، یک مطالعه در سال 2006 بیان می کند که سرمایه گذاران انفرادی به جای فروش آن دسته از سهام که توجه آنها را به خود جلب می کنند ، بیشتر خریداری می کنند (به عنوان مثال ، سهام در اخبار ، سهام با حجم معاملات غیر طبیعی بالا یا سهام با بازده شدید). به عنوان مثال ، هنگامی که ماریا بارتیرومو در طی تماس ظهر در CNBC از سهام ذکر می کند ، حجم موجود در سهام تقریباً پنج دقیقه پس از ذکر افزایش می یابد.

این امر به این دلیل است که خرید سرمایه گذاری به سرمایه گذاران نیاز دارد تا هزاران سهام را حذف کنند ، اما سرمایه گذاران با میزان اطلاعاتی که می توانند پردازش کنند محدود هستند. از طرف تلنگر ، آنها هنگام فروش با همان مشکل روبرو نیستند زیرا تمایل دارند فقط سهام خود را که قبلاً متعلق به آنها هستند بفروشند. این اثر به همان اندازه برای سرمایه گذاران حرفه ای یا نهادی که تمایل دارند زمان بیشتری را به جستجو و استفاده از رایانه ها برای انجام تجزیه و تحلیل اختصاص دهند ، صدق نمی کند.

بعضی اوقات ، ویژگی های توجه کننده یک سرمایه گذاری ممکن است در نهایت از ابزار آن محروم شود. به عنوان مثال ، یک مقاله به خوبی در مورد یک مکان تعطیلات متروک می تواند توجه و برنامه های سفر تعطیلات را به خود جلب کند ، که هر یک از آنها از جمعیت تعطیلات همفکر ناامید می شوند. به همین ترتیب ، خریدهای مبتنی بر توجه سرمایه گذاران می توانند منجر به بازده ناامید کننده شوند.

فراتر از روانشناسی تجارت: تفاوت های فرهنگی در سرمایه گذاری

اقتصاددانان به طور سنتی تصور می كنند كه تعصبات جهانی هستند ، و نادیده گرفتن اینكه سایر رانندگان نیز می توانند تصمیم گیری مالی را شکل دهند. تا این زمان در مقاله ، ما در درجه اول در مورد عوامل روانشناختی بحث کرده ایم ، که بیشتر روی فرد متمرکز است. با این حال ، شواهد در حال رشد وجود دارد که نشان می دهد ترجیحات توسط عوامل خارجی مانند جامعه و فرهنگ شکل می گیرد. امور مالی فرهنگی ، یک زمینه تحقیقاتی در حال ظهور ، فقط این موضوع را مطالعه می کند. هر دو امور مالی رفتاری و امور مالی فرهنگی مفاهیم سنتی از عقلانیت خالص را رد می کنند.

در این بخش تفاوت های مربوط به سرمایه گذاری در طول فرهنگ های جهانی ، از جمله سطوح مختلف گریزی از دست دادن ، صبر به سرمایه گذاری ، رویکردهای مدیریت نمونه کارها و موارد دیگر ، به تفاوت می پردازد.

فرهنگ تعریف کننده

شاید مشهورترین تعریف فرهنگ از جامعه شناس هلندی گرت هافستید باشد ، که فرهنگ را به عنوان یک برنامه نویسی ذهنی جمعی از ذهن که در ارزش ها و هنجارها آشکار می شود ، بلکه در آیین ها و نمادها نیز دیکته می کند. Hofstede فرهنگ را به پنج بعد می شکند (همانطور که در زیر مشاهده می شود). از آنجا که فرهنگ ها بر این ابعاد تا درجات مختلف تأکید می کنند ، تجزیه و تحلیل زیر بررسی می کند که چگونه ابعاد فرهنگی و اصطلاحات خاص در گرایش های مختلف سرمایه گذاری نقش دارند.

اختلافات بین المللی در بیزاری ضرر

در سال 2010 ، استادان دکتر می وانگ ، دکتر مارک الیور ریگر و دکتر تورستن مرغ ترجیحات زمانی ، رفتار خطر و تعصب رفتاری نزدیک به 7000 سرمایه گذار در بیش از 50 کشور را بررسی کردند. آنها پس از کنترل عواملی مانند ثروت ملی و رشد ، دریافتند که کشورهای آنگلوساکسون تحمل بیشترین ضرر را دارند ، در حالی که سرمایه گذاران در اروپای شرقی بیشترین افتادگی را دارند. به طور خاص ، آنها دریافتند که ابعاد فرهنگی فردگرایی ، فاصله قدرت و مردانگی با بیزاری ضرر ارتباط معنی داری دارد.

برای درک بیشتر این یافته ، اجازه دهید فردگرایی و قطبی آن برعکس ، جمع گرایی را بررسی کنیم. در یک جامعه جمع گرایانه ، مانند آسیای شرقی ، افراد خود را به عنوان بخشی از گروه های بزرگتر اجتماعی معرفی می کنند ، در حالی که در یک جامعه فردگرایانه مانند فرهنگ غربی ، ارزش های شخصی و دستاوردهای مهمتر است. در فرهنگ های فردگرایانه ، خودآزمایی و استقلال تأکید می شود ، بنابراین مردم به یک شی (یا سرمایه گذاری) مرتبط با خودشان اهمیت می دهند و اهمیت می دهند. در مقابل ، کسانی که از فرهنگ های جمع گرایانه تمایل دارند دیدگاه های جامع را در مورد یک رویداد واحد اتخاذ کنند ، و بنابراین قادر به مقابله با ضرر هستند. آنها همچنین از حمایت اجتماعی بیشتری دریافت می کنند ، که باعث می شود آنها نسبت به ضررها حساسیت کمتری داشته باشند.

یک بعد فرهنگی دیگر که بر بی اعتنایی سرمایه گذار تأثیر می گذارد ، شاخص فاصله قدرت (PDI) است که توزیع قدرت و ثروت در یک جامعه را اندازه گیری می کند. کشوری با PDI بالا تمایل به داشتن سلسله مراتب سفت و سخت تر ، دلسردی از قاطعیت و تشویق سرکوب احساسات دارد. از آنجا که نابرابری زیاد است ، ممکن است فرد متوسط نسبت به پیامدهای از دست دادن احساس ناتوانی و بدبین تر کند. بنابراین ، هرچه PDI بالاتر باشد ، سطح بیزاری از دست دادن بیشتر می شود. در زیر برای یک شکست کشور به کشور مشاهده کنید.

اختلافات بین المللی در ترجیحات زمانی

همان محققان برای درک ترجیحات زمانی مختلف ، یک نظرسنجی بین المللی انجام دادند. سؤالات به شرح زیر مطرح شد:

نتایج این مطالعه نشان می دهد که سرمایه گذاران در کشورهای نوردیک و آلمانی زبان صبور هستند ، در حالی که سرمایه گذاران آفریقایی (33 ٪) کمترین بیمار هستند. کسانی که از کشورهای آلمانی/نوردیک (85 ٪) ، کشورهای آنگلو/آمریکایی ، آسیایی (66-68 ٪) و فرهنگ های خاورمیانه مایل به انتظار هستند.

اجتناب از عدم اطمینان بعد فرهنگی (UAI) تحمل جامعه برای عدم اطمینان و ابهام است و می تواند بر ترجیحات زمانی تأثیر بگذارد. به طور خاص ، جامعه ای با نمره UAI بالاتر تمایل به تحمل کمتری نسبت به موقعیت های نامشخص دارد. از آنجا که آینده کمتر از زمان گذشته قابل پیش بینی است ، فرهنگ هایی با جلوگیری از عدم اطمینان بالاتر ، پاداش های فوری را به جای پاداش های آینده ترجیح می دهند.

در مرحله بعد ، بیایید جهت گیری طولانی مدت (LTO) ، یک بعد فرهنگی دیگر را بررسی کنیم. افرادی از فرهنگ هایی که دارای LTO بالا هستند ، مانند مواردی که در شرق آسیا وجود دارد ، تمایل دارند که ارزش بیشتری را برای آینده بگذارند و صبور تر باشند. علاوه بر این ، مذاهب غالب مانند هندوئیسم و بودیسم در جنوب شرقی آسیا مفهوم "تولد دوباره" را آموزش می دهد و زندگی فعلی فقط یک بازه زمانی کوچک از کل وجود شخص است. بنابراین ، آسیایی ها صبور تر هستند.

مدیریت فرهنگ و نمونه کارها

تخصیص دارایی و سرمایه گذاری خارجی:

در یک مطالعه در سال 2012 ، دانشگاهیان راج آگاروال ، کلم کرنی و برایان لوسی (2009) از ابعاد فرهنگی هافستید برای مطالعه تمایلات سرمایه گذاری نمونه کارها خارجی استفاده می کنند. آنها دریافتند که فردگرایی ، مردانگی و جلوگیری از عدم اطمینان به شدت با سرمایه گذاری های مرزی مرتبط است. به عنوان مثال ، فردگرایی و مردانگی با تنوع خارجی بیشتر همراه است. از طرف دیگر ، جلوگیری از عدم اطمینان با تعصب در خانه همراه است و باعث می شود سرمایه گذاران بیشتر بتوانند سرمایه گذاری های آشنا برای سرمایه گذار را خریداری و بفروشند. کشورهایی که UAI بیشتری دارند در دارایی های خارجی خود متنوع تر هستند. جالب اینجاست که تعصب خانه به اندازه افزایش پیشرفت سرمایه گذار قوی نیست.

مدیریت دارایی:

در یک مطالعه در سال 2007 در مورد ایالات متحده ، آلمان ، ژاپن و تایلند ، این مطالعه نشان داد که مدیران دارایی از کشورهای اجتناب از عدم اطمینان از آهنگسازی اوراق بهادار خود به همان اندازه آزادانه که ممکن است اجازه دهند و سعی در جبران عدم اطمینان با تلاش های تحقیقاتی فشرده دارند ، خودداری می کنند.

یک مدیر دارایی با اجتناب از عدم قطعیت بیشتر ممکن است از شاخص بازار منحرف نشود. این مطالعه تفاوت بین خطای ردیابی که مدیران دارایی مجاز هستند و اشتباهی که واقعاً روی آن شانس می‌آورند را در نظر گرفت. از میان کشورهای مورد مطالعه، ژاپن بیشترین اجتناب از عدم قطعیت را داشت، در حالی که ایالات متحده کمترین سطح را داشت. شکل زیر نشان می دهد که ژاپن بیشترین اختلاف بین سطح خطای ردیابی مجاز و واقعی را داشته است. علاوه بر این، مدیران دارایی از ژاپن بیشترین زمان را صرف تحقیقات صریح می‌کنند (44 تا 45 درصد از ساعات کاری، بالاتر از بیشترین تعداد مطلق ساعات کاری) در حالی که مدیران دارایی از ایالات متحده کمترین زمان خود را صرف تحقیق می‌کنند (40%).٪.

پایان امور مالی رفتاری

در حالی که نمی‌توانیم سوگیری‌های رفتاری را که با آنها متولد شده‌ایم درمان کنیم، مطمئناً می‌توانیم برای کاهش اثرات آنها تلاش کنیم. با به کارگیری سیستم هایی که برای مقابله با این غرایز در نظر گرفته شده اند، مانند استفاده از بازخورد، مسیرهای حسابرسی برای تصمیم گیری ها و چک لیست ها، می توانیم تصمیمات منطقی تری اتخاذ کنیم و شانس موفقیت سرمایه گذاری را افزایش دهیم. چه یک سرمایه گذار شخصی، یک مدیر سرمایه گذاری، یک برنامه ریز مالی یا یک کارگزار باشید، می توانید از درک نیروهای محرک پشت تصمیمات سرمایه گذاری بهره مند شوید.

پروفسور ریچارد تالر در «پایان مالی رفتاری» پیش‌بینی می‌کند که روزی امور مالی رفتاری دیگر مانند گذشته بحث‌انگیز نخواهد بود. که یک روز، ایده های آن بخشی از جریان اصلی خواهد شد. در نهایت، افراد ممکن است تعجب کنند، "چه نوع مالی دیگری وجود دارد؟در آن مرحله ایده های رفتاری به طور معمول در مدل های رفتار اقتصادی و مالی گنجانده می شوند. با ظهور حوزه‌های خاص مانند مالی فرهنگی و اقتصاد عصبی در امور مالی رفتاری، ما تمایل داریم که موافق باشیم.

درک اصول اولیه

مالی رفتاری چیست؟

امور مالی رفتاری حوزه جدیدی است که این فرض سنتی که افراد منطقی هستند را به چالش می کشد. این کتاب بر جنبه‌های شناختی و عاطفی مالی تمرکز دارد و از روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و حتی زیست‌شناسی برای بررسی رفتار مالی واقعی استفاده می‌کند.

سوگیری رفتاری چیست؟

در حالی که تعصبات ما می توانند در زندگی به ما کمک کنند، اما با سرمایه گذاری می توانند تأثیر معکوس داشته باشند. سرمایه گذاری سوگیری های رفتاری هم سوگیری های شناختی و هم سوگیری های عاطفی را در بر می گیرد. سوگیری های شناختی از خطاهای آماری، پردازش اطلاعات یا حافظه و سوگیری های عاطفی ناشی از تکانه یا شهود است.