به طور کلی ، این سیستمی است که تمام قرص های پزشکی را از طریق یک استخر پول پرداخت می کند. مشارکت کنندگان در استخر به ایجاد سیستم مراقبت از همه کمک می کنند ، خواه بتوانند به سیستم بپردازند یا توانایی انجام این کار را ندارند.
چندین جوانب مثبت و منفی از مراقبت های بهداشتی واحد پرداخت کننده وجود دارد که باید در نظر گرفته شود ، به خصوص قبل از انتقال از یک سیستم بازار آزاد به یک سیستم پرداخت کننده واحد.
در اینجا جوانب مثبت مراقبت های بهداشتی پرداخت کننده واحد ارائه شده است
1. همه تحت پوشش قرار می گیرند. هیچ سؤالی در مورد پوشش بیمه درمانی یا مراقبت مقرون به صرفه در یک سیستم پرداخت کننده واحد وجود ندارد. به همه اجازه داده می شود که هنگام احساس بیماری ، به پزشک مراجعه کنند ، نیاز به درمان داشته باشند یا آسیب ببینند. فرقی نمی کند ثروتمند باشید یا فقیر هستید. در یک سیستم پرداخت کننده واحد ، مراقبت های بهداشتی به جای اینکه به عنوان یک امتیاز رفتار شود ، یک حق است.
2. ارائه دهندگان با همان نرخ پرداخت می شوند. بیماران نیازی به نگرانی در مورد پزشک که تصمیم به شارژ 320 دلار در ساعت برای مراجعه به آنها ندارد ، زیرا بیمه درمانی آنها حداکثر را امکان پذیر می کند. برای افرادی که بیمه می شوند در مقابل افرادی که بیمه نشده اند ، نرخ های مختلفی وجود ندارد. قوام نرخ ، ارائه دهندگان پزشکی را قادر می سازد دقیقاً بدانند که چقدر پرداخت دریافت می کنند.
3. این اهرم هزینه را ایجاد می کند. سیستم های کوچکتر ممکن است رقابت بیشتری ایجاد کنند ، اما این امر همچنین قدرت هزینه آنها را محدود می کند. سیستم های بزرگی که از یک استخر پول نقد استفاده می کنند ، اهرم هزینه را ایجاد می کنند زیرا اندازه آنها به آنها امکان مذاکره در مورد نرخ کلی پایین تر را می دهد. در عوض ، هزینه های ارائه مراقبت از طریق استفاده از دستگاه های پزشکی ، داروهای تجویز و سایر خدمات می تواند برای همه کاهش یابد.
4- مراقبت های خصوصی هنوز هم می تواند در دسترس باشد. ارائه دهندگان پزشکی خصوصی می توانند در صورت تمایل خدمات خارج از سیستم پرداخت کننده واحد ایجاد کنند. این ارائه دهندگان می توانند نرخ های خود را تعیین کنند و به آنها امکان می دهند حاشیه سود هدف خود را در خارج از سیستم پرداخت کننده واحد برسند.
5- ایالات متحده در حال حاضر یک سیستم پرداخت کننده واحد دارد. Medicare و Medicaid اساساً سیستم های پرداخت کننده منفرد هستند. تنها تفاوت این است که آنها به جای جمعیت عمومی ، گروه های خاصی از مردم را پوشش می دهند. در حال حاضر ، فقط شهروندان سالخورده ، فرزندان خردسال و کسانی که درآمد کم دارند واجد شرایط Medicare یا Medicaid هستند. ایالات متحده می تواند با گسترش سیستم های Medicare و Medicaid موجود ، جمعیت عمومی خود را به یک سیستم پرداخت کننده واحد تبدیل کند.
6. هزینه ها در یک سیستم پرداخت کننده واحد کاهش می یابد. کانادا یک سیستم پرداخت کننده واحد دارد و هزینه های آن برای هر نفر 2،233 دلار کمتر از ایالات متحده است. کانادا نرخ امید به زندگی دارد که 2 سال بیشتر از ایالات متحده و میزان مرگ و میر پایین نوزادان نیز هست.
7. ساختارهای مختلف جبران خسارت قابل اجرا است. اگرچه از نظر پرداخت ارائه دهنده یک زمین بازی در سطح وجود دارد ، اما برنامه های پاداش وجود دارد که می تواند برای بهبود حقوق اجرا شود. ارائه خدمات درمانی مناسب ، کار در مناطق روستایی و سایر امکانات می تواند برای سهولت انتقال از سیستم بازار آزاد به سیستم پرداخت کننده واحد ، در سیستم قانونی باشد.
8- هزینه های بیمه درمانی از بین می رود. اگرچه به طور کلی مالیات های بالاتری برای جمعیت هایی که دارای سیستم پرداخت کننده واحد هستند ، وجود دارد ، اما هزینه بیمه درمانی وجود ندارد که باید پرداخت شود. هزینه های کلی حاصل ممکن است برای اکثر خانوارها کمی بیشتر باشد ، اما ضمانت پوشش نیز وجود دارد. با پرداخت برخی خانواده ها بیش از 600 دلار در هر ماه ، حتی با پوشش تحت حمایت کارفرما ، ممکن است برای برخی از آنها ارزان تر از این نوع سیستم مراقبت های بهداشتی باشد.
در اینجا منفی مراقبت های بهداشتی واحد پرداخت کننده ارائه شده است
1. ارائه دهندگان پزشکی فقط می توانند پرداخت های خصوصی را انتخاب کنند ، مگر اینکه از نظر قانونی در غیر این صورت اجباری باشد. برای بسیاری از ارائه دهندگان پزشکی ، به ویژه هنگام تبدیل از یک سیستم بازار آزاد ، ایده کسب درآمد کمتر در هر سرویس جذاب نیست. از آنجا که ممکن است سیستم های پرداخت کننده مجرد امکان ایجاد گزینه پرداخت خصوصی را فراهم کنند ، بسیاری از جوامع ممکن است شاهد کاهش یا حذف گزینه های سیستم پرداخت کننده واحد باشند ، مگر اینکه دولت دستور دهد که گزینه های مراقبت همچنان ارائه شود.
2. مشکل کمبود پزشک را حل نمی کند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که ایالات متحده با آن روبرو است ، کمبود پرسنل پزشکی واجد شرایط است. فوربس در سال 2016 گزارش داد كه حتی با رشد متخصصان ، تا سال 2025 تا سال 2025 تا 94،700 پزشک در ایالات متحده نیز برای مراقبت از جمعیت سالخورده وجود خواهد داشت. حتی با وجود یک سیستم پرداخت کننده واحد ، بیماران هنوز هم در برخی مناطق با کمبود دسترسی به مشکل گیر می کنند.
3. پول برای یک سیستم پرداخت کننده واحد باید از جایی بدست آید. برای کشورهایی که قبلاً یک سیستم پرداخت کننده واحد ایجاد کرده اند ، استخر پول نقد که برای مراقبت استفاده می شود ، به طور معمول از مالیات ناشی می شود. این در ایالات متحده نیز از طریق مالیات نگهدارنده حقوق Medicare/Medicaid مشاهده می شود. مالیات شرکت و فروش اغلب برای تکمیل صندوق افزایش می یابد ، در حالی که برخی از کشورها مالیات بالاتری را به بنزین می دهند.
4- برای دریافت خدمات تخصصی می توان زمان انتظار طولانی داشت. در کانادا و انگلستان ، زمان انتظار می تواند بیش از حد طولانی باشد تا یک عمل جراحی تأیید شده غیر اضطراری را دریافت کند. انگلیس هدف ارائه این خدمات در کمتر از 5 ماه پس از تصویب را دارد ، اما بیماران اغلب می توانند بیش از 8 ماه برای یک عمل جراحی مورد نیاز صبر کنند. در کانادا ، زمان انتظار اغلب از 6 ماه فراتر رفته و از سال 1993 به افزایش خود ادامه داده است. در یک سیستم بازار آزاد ، زمان انتظار به ندرت مسئله ای است.
5- اندازه دولت را افزایش می دهد. برای اینکه یک سیستم پرداخت کننده واحد کار کند ، دولت باید بر استخر پول نقد مورد استفاده نظارت کند. این یک سطح اضافی از بوروکراسی ایجاد می کند که می تواند دسترسی به مراقبت های بهداشتی را کند کند. برای کسانی که به دنبال ساده سازی دولت و خارج شدن از زندگی خود هستند ، ایده یک سیستم پرداخت کننده منفرد منفی است زیرا به جای کم کردن از آن ، تأثیر می گذارد.
6. ممکن است یک تلاش کاهش یافته برای نوآوری وجود داشته باشد. هنگامی که همه به همان نرخ پرداخت می شوند ، به علاوه یا منهای پاداش احتمالی ، پس تلاش های کاهش یافته برای نوآوری در صنعت مراقبت های بهداشتی وجود دارد. این می تواند باعث کاهش کیفیت مراقبت هایی شود که می تواند ارائه شود ، به خصوص برای کسانی که قادر به گذراندن یک مرکز پرداخت خصوصی نیستند.
7. هزینه های بیمه درمانی ممکن است از بین نرود. در یک سیستم پرداخت کننده واحد ، سطح خاصی از مراقبت های بهداشتی تضمین شده است. برای دسترسی به بازار پرداخت خصوصی ، بیمه درمانی به طور کلی هنوز ارائه می شود. این بدان معناست که برخی از خانواده های دارای شرایط بهداشتی دشوار برای مدیریت ممکن است نیاز به پرداخت هزینه های بیمه درمانی و هزینه های اضافی یک سیستم پرداخت کننده واحد داشته باشند.
جوانب مثبت و منفی مراقبت های بهداشتی واحد پرداخت کننده نشان می دهد که با این ایده پتانسیل وجود دارد ، اما سناریوهای دشواری وجود دارد که باید در همان زمان به طور مؤثر مدیریت شوند. یک سیستم پرداخت کننده واحد می تواند خوب باشد یا می تواند بد باشد. همه اینها به هر دیدگاه فردی بستگی دارد.
اعتبارنامه نویسنده اعتبار نویسنده لوئیز گیل نویسنده این پست است. او B. A. در اقتصاد از دانشگاه واشنگتن. لوئیز علاوه بر اینکه نویسنده فصلی است ، تقریباً یک دهه تجربه در زمینه بانکداری و امور مالی دارد. اگر پیشنهادی در مورد چگونگی بهتر شدن این پست دارید ، پس به اینجا بروید تا با تیم ما تماس بگیرید.
